In het Lakedistrict

Het vorige bericht kwam uit de Premier Inn bij Newton-le-Willows. Vandaar ging het via een lange dagetappe naar Lancaster. Dat was een grotendeels vlakke etappe, langs Leyland en Preston (waar een prettig gestoorde Engelsman mij weer doorheen lootste), langs een mooi fietspad langs de Lune Estuary, met het laatste stuk langs het Lancaster canal. Vandaar was het nog een heel gedoe om een camping te vinden, maar de onvolprezen Nokia bracht me naar de kust waar, zoals ik had verwacht, inderdaad een camping was. Ik ontmoette er Fred, een Engelsman die bezig was aan de Three-Peaks tour (dwz. fietsen van Ben Nevis via Scarfell naar Snowdon en het beklimmen van die drie hoogste toppen in Schotland, Engeland en Wales). Hij was wel een beetje onder de indruk van van tocht en uitrusting (fiets, tent e.d.).
De volgende dag (dat was dus gisteren) was het Lake District het doel. Dat betekent behoorlijk klimmen maar dat hoort er nu eenmaal bij en zo langzamerhand zijn de benen er ook wel aan gewend. Via de Lyth Valley en een prachtige route langs verschillende meren kwam ik terecht in Keswick, op dezelfde camping waar ik 40 en 14 jaar geleden ook al eens had gekampeerd. Omdat er weer zes fietsdagen opzitten houd ik vandaag een rustdag.
De kranten staan hier nog steeds vol van het afluisterschandaal van het News of the World, en de laatste dagen ook van Rory, en de heldendaden die hij zal gaan verrichten, maar dat schijnt op dit moment nog wel mee te vallen.
De afgelopen dagen was het prachtig weer, helaas wordt er voor morgen veel regen voorspeld.
Voor diegenen die wat meer cijfermatige gegevens willen hebben: ik heb er inmiddels 12 fietsdagen opzitten waarin ik 1034 km heb afgelegd, dat is dus ongeveer 85 km per dag