Bijna daar

Bijna bij het einddoel, maar nog niet helemaal. Na weer twee fietsdagen met prachtig weer ben ik nu in Wick op nog 17 mijl van John o'Groats. Gisteren (dinsdag) begon de dag bewolkt, maar het klaarde steeds meer op. en uiteindelijk weer het weer heel mooi blauw. Vandaag was het vrijwel de hele dag onbewolkt. Wel staat er, zoals eigenlijk altijd, een koude noordoostenwind, waardoor het niet echt warm wordt. Maar ja als die de regen weghoudt moeten we maar niet klagen. Het lijkt een beetje op een mooie dag op IJsland. maar ik zit hier dan ook op de hoogte van Stavanger.
De route ging steeds langs de Noordzee kust, wat bij ons voor een vlak traject zou zorgen. Hiet niet, er moet voortdurend worden geklommen om weer eens een klif op te komen, dus het is toch nog vrij zwaar.Alleen de laatste 20 km wordt het een beetje vlakker. Een keer was er een pontje, de Cromarty Queen, met een draaischijf zodat de erop gereden auto's konden worden gekeerd. Er konden in totaal 4 auto's op.
Behalve het mooie landschap is er niet zo veel bezienswaardig. Gisteren kwam ik langs Loch Fleet, een waddengebied met mooie fauna. Vandaag was een van de bezienswaardigheden de prehistorische 'Hill of Many Stones' waar 199 stenen in rijen staan opgesteld. Wie daarbij denkt aan iets als Carnac komt bedrogen uit, de stenen zijn maar een paar decimeters hoog. Toch interessant!
Morgen dus naar John o'Groats , en dan is het nog een hele toer om weer thuis te komen. Eerst nar Thurso om de trein te pakken naar Edinburgh, daar overnachten en dan de trein naar Newcastle voor de ferry. De reis gaat dus nog even door.