In Orleans

Na een lang weekend in Parijs, met een hartelijke ontvangst in Billancourt en in St Cloud, waar we ook de verjaardag van Olivier vierden, ging dinsdag de tocht weer verder richting het zuiden. De eerste opgave was het weer oppakken van de route bij Montrouge. Dat betekent op eigen navigatie door Parijs manoevreren tot een bepaalde straat waar de route langskomt, niet eenvoudig, maar toch gelukt. Daarna ging de reis Parijs uit, eindeloze kronkelingen door buitenwijken en voorsteden, en als er al eens een fietspad was, tot stoppen gedwongen worden bij elk zijwegje (ongeveer elke 500m) door een hekje. Tenslotte verdween toch de laatste bebouwing, en verschenen weer de vertrouwde landweggetjes. Het doel voor de eerste dag was Ormoy-la Riviere bij Etampes. Zonder Arno en met een andere kleinere tent was het kamperen toch weer heel verschillend van de vorige week. Je mist je reisgezel toch wel! Maar al gauw val je weer in de bekende regelmaat van de vorige tochten.
De volgende dag ging de reis naar Orleans. Dat ging eigenlijk heel vlot en leek alsof de tent heel vroeg zou staan, maar dat viel tegen. De twee campings ten norrden van de Loire uit mijn gids (ja versie 2010) bleken allebei gesloten te zijn, en dus moest er worden gezocht naar een derde camping ten zuiden van de Loire bij Olivet. Zo werd het toch nog een dag van meer dan 100 km maar gelukkig toch nog redelijk op tijd ter plaatse.
De volgende dag was gereserveerd voor een bezoek aan Orleans zelf. Via een trammetje naar het centrum, en daar de nodige dingen bekeken. Uiteraard staat bijna alles in het teken van Jeanne d’Arc. Morgen weer fietsen richting Tours.